نقش ورزش در بهبود عملکرد مغز
زمانی‌که ورزش می‌کنیم، مغزمان انرژی بیشتری دریافت می‌کند و توانایی تمرکز افزایش می‌یابد. افزایش گردش خون در مغز، باعث تقویت سلول‌های عصبی و تمرکز بهتر می‌شود. ورزش، ذهن را از استرس‌های روزمره پاک می‌کند و سطح تمرکز را بالا می‌برد. حتی ورزش‌های ساده مانند دوچرخه‌سواری نیز تمرکز را بهبود می‌بخشند. دانش‌آموزان با ورزش پیش از مطالعه، یادگیری سریع‌تری دارند. افراد شاغل نیز در محیط کاری تمرکز بهتری نشان می‌دهند. تمرکز بالا از عوامل کلیدی در موفقیت‌های فردی است. ورزش یکی از بهترین راه‌ها برای دستیابی به آن است.
ورزش حافظه را تقویت کرده و فرآیند یادگیری را سریع‌تر می‌کند. هنگام ورزش، مغز مواد مغذی بیشتری دریافت کرده و بخش هیپوکامپ تقویت می‌شود. این امر باعث می‌شود اطلاعات در ذهن بهتر ذخیره شوند. افرادی که ورزش می‌کنند، کمتر دچار فراموشی می‌شوند. با ورزش، حافظه کوتاه‌مدت و بلندمدت هر دو رشد می‌کنند. ورزش از پیری مغز جلوگیری می‌کند. حتی افراد مسن با ورزش ذهن فعال‌تری دارند. یادآوری اطلاعات در ذهن افراد فعال بسیار قوی‌تر است.
استرس مزمن باعث آسیب به مغز می‌شود، اما ورزش آن را کاهش می‌دهد. اندورفین که در اثر ورزش ترشح می‌شود، حس آرامش ایجاد می‌کند. ورزش مانند داروی طبیعی برای اضطراب عمل می‌کند. تمرین‌های تنفسی در کنار ورزش‌های سبک بسیار مؤثرند. پیاده‌روی در طبیعت یا شنا ذهن را آرام می‌کند. ورزشکاران اغلب استرس کمتری را تجربه می‌کنند. آرامش ذهنی باعث تصمیم‌گیری بهتر و عملکرد بالاتر می‌شود. ورزش، دشمن استرس و دوست سلامت روان است.
ورزش کردن، خواب شبانه را تنظیم و کیفیت آن را بهتر می‌کند. مغز برای تجدید قوا به خواب خوب نیاز دارد. افراد ورزشکار سریع‌تر می‌خوابند و دیرتر بیدار می‌شوند. این روند باعث افزایش انرژی ذهنی در طول روز می‌شود. خواب عمیق، موجب افزایش قدرت پردازش ذهن می‌شود. با ورزش منظم، بی‌خوابی کاهش یافته و آرامش افزایش می‌یابد. کسانی که خواب خوب دارند، ذهن شاداب‌تری دارند. ورزش مسیر رسیدن به چنین خوابی است.
ورزش مغز را در برابر بیماری‌های جدی محافظت می‌کند. سکته مغزی، آلزایمر و بیماری‌های شناختی با ورزش کمتر می‌شوند. فعالیت بدنی موجب جریان بهتر خون در مغز و کاهش التهاب می‌شود. تمرین‌های مقاومتی به تعادل بدن و حافظه حرکتی کمک می‌کنند. ورزش به‌عنوان یک درمان پیشگیرانه برای مشکلات عصبی شناخته می‌شود. حتی در بیماران عصبی، ورزش اثر مثبتی دارد. پزشکان انجام فعالیت بدنی را برای جلوگیری از زوال مغز ضروری می‌دانند. ورزش، بیمه سلامت مغز در بلندمدت است.
