ورزشهای هوازی با شدت کم
ورزشهای هوازی با شدت کم مانند پیادهروی، دوچرخهسواری آرام و شنا، برای بیماران آسمی بسیار مناسب هستند. این نوع ورزشها به تقویت ریهها و افزایش ظرفیت تنفسی کمک میکنند بدون اینکه فشار زیادی به سیستم تنفسی وارد کنند. پیادهروی سریع و دوچرخهسواری در محیطهای باز میتواند به تقویت عضلات قلبی و تنفسی بیمار کمک کند. شنا نیز به دلیل محیط مرطوب استخر، خشکی هوا را کاهش میدهد و باعث راحتی در تنفس میشود. بیماران آسمی باید از فعالیتهای شدید و غیرمناسب پرهیز کنند که ممکن است باعث بروز حملات آسمی شوند.
ورزشهای کششی و تقویتی
ورزشهای کششی و تقویتی برای بیماران آسمی مناسب هستند زیرا این تمرینات به بهبود انعطافپذیری و تقویت عضلات بدن کمک میکنند. انجام حرکات کششی ملایم مانند یوگا و پیلاتس به بهبود تنفس و کاهش استرس کمک میکند. این ورزشها همچنین به کاهش فشار بر روی سیستم تنفسی و بهبود گردش خون در بدن کمک میکنند. پیلاتس به ویژه برای تقویت عضلات مرکزی بدن و بهبود وضعیت تنفسی مفید است. به علاوه، کششهای ملایم میتوانند به کاهش تنشهای عضلانی که به دلیل فشار بر ریهها ایجاد میشود، کمک کنند.
ورزشهای آبی (آب درمانی)
ورزش در آب برای بیماران آسمی به دلیل ویژگیهای خاصی که محیط آبی دارد، بسیار مفید است. شنا در استخر یا انجام تمرینات آبی فشار کمتری به ریهها وارد میکند و باعث راحتی بیشتر در تنفس میشود. همچنین، فشار آب به تقویت عضلات بدن کمک میکند و خطر آسیبدیدگی را کاهش میدهد. دمای آب در استخرهای درمانی معمولاً کنترلشده است که باعث میشود هوا مرطوب و تمیز باشد، چیزی که برای بیماران آسمی مفید است. ورزشهای آبی میتوانند به بهبود استقامت تنفسی و عملکرد ریهها کمک کنند.
تمرینات تنفسی و آرامشبخش
تمرینات تنفسی مانند تنفس دیافراگمی و تکنیکهای آرامشبخش مانند مدیتیشن، برای بیماران آسمی بسیار موثر هستند. این تمرینات به تقویت عضلات تنفسی و افزایش ظرفیت ریهها کمک میکنند. تنفس عمیق و صحیح میتواند به کاهش سطح استرس و اضطراب، که ممکن است موجب حملات آسمی شوند، کمک کند. بیماران آسمی با تمرینات تنفسی میتوانند از طریق کنترل بهتر تنفس خود، مدیریت بهتری بر روی حملات آسمی داشته باشند. همچنین، این تمرینات به بهبود کیفیت زندگی و کاهش علائم آسم کمک میکنند.
ورزشهای پیادهروی و دویدن آرام
پیادهروی و دویدن آرام یکی از بهترین ورزشها برای بیماران آسمی است. این ورزشها به تقویت سیستم تنفسی و قلبی کمک میکنند و در عین حال فشار زیادی بر روی ریهها وارد نمیکنند. پیادهروی سریع بهویژه برای بیماران آسمی که از ضعف عضلانی رنج میبرند، بسیار مفید است. دویدن آرام به مدت کوتاه نیز میتواند به بهبود عملکرد ریهها کمک کند، مشروط بر اینکه شدت آن کنترل شده و در محیطی با هوای پاک انجام شود. بیماران آسمی باید به تناسب وضعیت خود شدت و مدت زمان این فعالیتها را تنظیم کنند.