ریکاوری زمانی است که عضلات بعد از تمرینات فشرده، خود را بازسازی میکنند. زمانی که فیبرهای عضلانی تحت فشار تمرینات دچار پارگی میشوند، بدن نیاز به ترمیم دارد تا این عضلات قویتر شوند. این بازسازی تنها در صورت استراحت کافی ممکن است. نادیده گرفتن این مرحله، خطر آسیب و تحلیل عضله را افزایش میدهد. اهمیت ریکاوری بهاندازه تمرینات اصلی است، حتی میتوان گفت بیشتر. زیرا رشد عضله نه هنگام تمرین، بلکه بعد از آن و در دورهی استراحت رخ میدهد. اگر به این مرحله بیتوجهی شود، کل فرآیند عضلهسازی مختل میشود. بههمین دلیل استراحت، یک رکن اساسی در بدنسازی محسوب میشود.
استراحت مناسب از بروز پدیدهی اورترینینگ جلوگیری میکند. تمرین بیش از حد و بدون ریکاوری باعث خستگی مفرط، آسیبدیدگی و کاهش عملکرد بدنی میشود. علائمی مثل خواب نامنظم، بیحالی و افت انگیزه نشانههایی از این وضعیت هستند. با درنظرگرفتن روزهای استراحت و خواب کافی، بدن فرصت مییابد تا خودش را بازسازی کند. برنامهریزی هوشمندانهی تمرین باید شامل ریکاوری منظم باشد. چرا که بدون آن، عضلات زمان کافی برای بازسازی نخواهند داشت. در نتیجه نهتنها پیشرفت حاصل نمیشود، بلکه ممکن است به پسرفت منجر گردد.
خواب شبانه از ارکان ریکاوری است و تاثیر عمیقی بر عضلات و سیستم عصبی دارد. در ساعات خواب، ترشح هورمون رشد افزایش مییابد که در تقویت بافت عضلانی نقش کلیدی دارد. همچنین سیستم عصبی مرکزی که در طول تمرین دچار فشار میشود، در خواب بازیابی میگردد. بیخوابی یا خواب ناکافی مانع عملکرد مناسب بدن شده و بازسازی عضلات را کند میکند. هر ورزشکاری باید بین ۷ تا ۹ ساعت خواب شبانه داشته باشد تا بدنش بهطور کامل ریکاور شود. خواب کافی نهتنها انرژی میدهد، بلکه ایمنی بدن را نیز بالا میبرد.
ریکاوری فعال یعنی تحرک سبک در روزهای غیرتمرینی. حرکاتی مانند پیادهروی یا دوچرخهسواری با شدت کم، به گردش خون کمک میکنند و روند دفع مواد زائد مثل اسیدلاکتیک را سرعت میبخشند. این کار باعث کاهش درد و خستگی عضلانی میشود. برخلاف تصور عموم، همیشه استراحت مطلق بهترین انتخاب نیست. با ریکاوری فعال، بدن بدون فشار اضافی بازسازی میشود. همچنین آمادگی جسمانی حفظ میگردد و روند برگشت به تمرین سادهتر خواهد بود. این روش، بخصوص برای افرادی که تمرینات فشرده دارند بسیار توصیه میشود.
تغذیه صحیح بعد از تمرین به بدن کمک میکند سریعتر به حالت بهینه برگردد. پروتئین برای بازسازی عضله، کربوهیدرات برای انرژی و چربیهای مفید برای کاهش التهاب ضروری هستند. مصرف مایعات، آب و مواد معدنی هم در بهبود عملکرد عضلات نقش دارند. وعدهی بعد از تمرین باید متعادل و متنوع باشد تا بدن از هر جهت پشتیبانی شود. کمبود هر یک از این موارد میتواند فرآیند ریکاوری را کند کند. تغذیه مناسب، سوخت مورد نیاز برای بازسازی و رشد را فراهم میسازد و مکملی حیاتی برای تمرینات منظم به حساب میآید.